Blog Pesantren Budaya Nusantara adalah sebuah inovasi pendidikan non formal berbasis Budaya Islam Nusantara di dunia maya yang memiliki tujuan memelihara, melestarikan, mengembangkan secara inovatif warisan budaya Nusantara yang adiluhung di tengah arus gelombang globalisasi yang akan menghapus identitas etnis, budaya, bahasa, agama, negara

SERAT NITISRUTI - I

DHANDHANGGULA
Рµρứђ ☻ 01

Mamnising wasita kaesti, Nitisruti kang sinudarsana, tinulad ing sapantese, pinetan kang pakantuk, tujuning kamajengan, asedya arjayu, yuwananing nuswa jawa, away kongsi kalantur-lantur kawuri, kewrwning pangawikan.
Рµρứђ ☻ 02
Nguni-uni pra paramengkawi, kawileting ring reh pangawikan, kang mikani ing kajaten, temah katrem katungkul, kanikmaten kawruhing pati, dadya kadunyanira, kawuri kalantur, awit datan ginaraita, marma mangkya karsaning pra sarjanadi, binudi mring widagda.
Рµρứђ ☻ 03
Widada ing kadunyan supadi, bangkit dadya ruhuring darajad, mrih kapraptan sakajate, nanging away kalimput, tilar taler tataning nguni, Nitisruti tinilas, talesing sedyayu, supadya tanceping carita Jawi, mangkana kang wasita.
Рµρứђ ☻ 04
Jatinira tyas kadya angganing, sinilem ing samodra dahana, nging paksa tumimbul bae, satemah sinung pemut, nujweng ari Budhaka manis, Sura Candra purnama, ing warsaka ; Wawu, punang sangkala kaetang, bahni maha astra candra duk manganggit, Nitisruti pustaka.
Рµρứђ ☻ 05
Ya marmanta apaksa manggupit, kadarpeng tyas mamardi mardawa, mrih widodo sawadine, mung raharjeng rat ketung, myang nititia neningali, saulah bawaning lyan, nadyan tan pakantuk, wus tan rinasa ing driya, awit saking kirang wiwekaning kapting, katenta paprenesan.
Рµρứђ ☻ 06
Ing reh pindha nurat kalam jari, nanging kedah ingalema wignya, marma pamintaba mangke, mring sagung kang sedyayun, manungkara wuryaning ruwi, wawarah ngayawa, den aksemeng kalbu, wit ning sarasaning gita, pindha janma awuru saari-ari, nging paksa.
Рµρứђ ☻ 07
Wawadine kang warsita nguni, mung wit wara kang wus katriwal, rinuruh ing sakadare, sing reh pra sujana nung, myang sarjana ing nguni-uni, kang wus samya kasusra, sru pratameng kawruh, wasis ulah kawaskithan, myang satata kertata sung wasitadi, wis dadya puruhita.
Рµρứђ ☻ 08
Nalaring srat iya jatining wiweka, iku pan dadi ambeke, para pandhita candhana adi, sandyan tinegora, pinecela muhung, asung ganda marbuk ngambar, wit tyas wiyar resik lir akasa keksi, kesisan ima manda.
Рµρứђ ☻ 09
Gilutane anggelung pangawrin, myang jroning tyas tan pegat tumedah, asung kadarman ring akeh, saking sampun amungkur, sumingkiring reh tan yukti, tyasnya sukci legawa, paramarta arum, berbudi bawa laksana, myang dyatmika nirmala ngumala wening, yayah pasthika maya.
Рµρứђ ☻ 10
Rina wengi tarlen kang kaeksi, mung arjaning jagad pramudhita, gung sinidhikora ing reh, pinulata ginilut, legutanuya dimene dadi, tuladhaning pra mudha, cinandhi kang cundhuk, candhake lan jaman mangkya, mangsa borong dennya met darsana sidi, kasidaning parasdya.
Рµρứђ ☻ 11
Surasanya kang pinurweng ruwi, kang minangka lenggahing pandhita, yen sampun leres rarase, nulusa raosipun, jroning nala tanpa ling-aling, dening sampun waspada, dununging panebut, atanapi kang sinembah, dadi gambuh ngambuh ing kaanan jato, jati mulyeng kasidan.
Рµρứђ ☻ 12
Rarasing kang mangkana sayekti, tan kabuka neng manahing janma, kang tanpa pangawikane, muwah kang mudha punggung, bodho bundhu datanpa budi, marmanira kumedah, tyas kalaten atul, met tuladha pruhita, maring para pandhita putusing jati, jatining kanindhitan.
Рµρứђ ☻ 13
Kartining tyas yen wus tekeng jati, pan wus sirna reregeding angga, ruwat sagung mamalane, kadi sarira ayu, kang mangkana yeka manawi, trus prapteng jero jaba, babarane jumbuh, ning wening tan kawoworan, ing satemah pan wus keni den wstani, syh sirna manungsanya.
Рµρứђ ☻ 14
Tatelane kang mangkono yekti, wus tan ana Gusti lan kawula, saking wus sirna rasane, dene ta kang tan weruh, ing pangawruh kang wus jinarwi, tan kena cinarita, caraning tumuwuh, wit wus kebak mesi wisa, mung duraka kewala kang den raketi, beda kang wus santoso, saking antuk nugrahaning Widhi, sabarang kang winicara samya, pan wus dadya labet kabeh, tumpraping praja ayu, saking tansah rinakseng Widhi, widada sasedyanya, salwiring reh dudu, dinohken ing Hyang Wisesa, babasane wong kang wus waskitheng westhi, rinekseng Widhi dhusta.
Рµρứђ ☻ 15
Lawan tyasira wus satuhu sukci, lenggahira wus luwih santoso, ingkang mangkana yektine, wus dadya prabotipun, waspada ing jatining tunggil, tunggal Gusti kawula, sakarone jumbuh, iya waspada punika, pan wus keni ingaran busaneng jati, tetep mangka pirantya.
Рµρứђ ☻ 16
Pirantine wong angulah ngelmi, kang kariyin temen tan kumedhap, sarwa manis wicarane,semu arereh arum, lamun wus samekta, jaba jumbuh, madu lawan manisira, wus sarasa atunggal rasane jati, tan kena pinisahna.
Рµρứђ ☻ 17
Kaping kalih ulahing dudugi, niniteni ulah kang tan yoga, winor lan ulah kayekten, sira dipun sumurup, sameptaning wasisteng westhi, yen marta ngemu wisa, sayekti tan arus, lan yen guyu ngemu rahswa, luhung lamun tan mawi wisa upami, ngarah lar kidul kena.
Рµρứђ ☻ 18
Yen mangkana sayektine maksih, keni binuka lawan duduga, pangudining nora angel, dene ping tiganipun, kang winastan ulah watawis, iku ulah timbangan, angon ing panuju, animbangi kang sabawa, lan sambada kang kapareng narawungi, tinengah ing watara.
Рµρứђ ☻ 19
Ping sakawan traping pamroyogi, animbangi patraping watara, duga-duga prayogane, kalawan tibanipun, tumanduking karsanireki, kinira away ngatya, amasmu kasusu, ing lampah ywa daya-daya, angantia lamun wus sarwa miranti, sareh ning amrayoga.
Рµρứђ ☻ 20
Away tilar wuwulang ing nguni, lan ing mangkya yogya katepungnya, pinet ing sapakantuke, dene ping limanipun, kapurunan telung prakawis, dhingin sabaya pejah, ro mateni kayun, katelu anglugas raga, maksih ana lamun tinulusa sami, nanging wosing kadiran.
Рµρứђ ☻ 21
Ringkesane mung tekading kapti, kudu saguh gugah nora wegah, sumanggem sabarang gawe, nadyan tekeng pakewuh, yen wus wani nora gumingsir, tempuhna gunung waja, myang samodra latu, yen wus wani away ulap, ing wusana kaprawiranira dadi, ingendel wong sapraja.
Рµρứђ ☻ 22
Kaping nenem kang luwih sayogi, bisa nganan anuntagi basa, wruh sakehing basa kabeh, bangkit ambingkas nambung, lan manuksma ing agal alit, saulah bawaning rat, saosik kawengku, amiguna ing ngaguna, bangkit mamrih sihing janma sanagari, tansah mrih arjaning rat.
Рµρứђ ☻ 23
Talesing tyas asih ing sasami, myang den bisa mot ing kapinteran, ywa kaduk gumuna reke, den bisa angon semu, lamun kaduk gumuna yekti, kawruhe kalong-longan, kaelangan parlu, de kang mangka prananira, salwir kawruh tarlen saking sarwa bangkit, angrasuk sarasanya.
Рµρứђ ☻ 24
Dadya tajem semune tan keksi, nora mantra-mantra kawistara, ing pasemon mung masmu sumeh, pasaning netya ruruh, ngarah-ngarah ring tyas mekani, lamun ana sujana, sangadi balilu, winulata den waspada, kang supadya away kawadakeng wadi, dadi datan cineda.
Рµρứђ ☻ 25
Marma lamun micareng pangawrih, den abisa sasap ing wacana, amamriha prayogane, lan winatareng tanduk, umindaking dugi prayogi, winoran ringa-ringa, pangarahing wuwus, upama urubing damar, maramene anggaremet mikenani, jroning nala kapranan.
Рµρứђ ☻ 26
Wit putusing sujana linuwih, waskitheng tyas mawas kawasisan, tan kawistara semune, samun nanging mangimpun, animpuni kagunan sami, marma ywa kawistra, ing pamawasipun, den samar met moring rahsa, rarasing reh dena manis masmu aris, manawa kawangunan.
Рµρứђ ☻ 27
Lan tekade wong kang wani mati, iku daya makaning kasuran, lara wirang tan tinoleh, ewa samono lamun, ungas sanget amingis-mingis, pinintonken sakala, kalane kawuwus, kawanteren umuk ombag, iku bakal kinira wong kurang wani, batal kuwanenira,.
Рµρứђ ☻ 28
Kang mangkana tanpa pamatawis, wuwusira nora winaranan, kasusu sukaning tyase, katona wanteripun, tan kuwawa nayuting kapti, anguja nepsu hawa, nora awas emut, labete tanpa warana, mung kumudu mintonken yen sarwa wani, iku nora prayoga.
Рµρứђ ☻ 29
Dena anteng lawan dena manis, netya sumeh nanging away ulap, laraping wicara sareh, yen sira tuhu purun, away sira tuhu purun, away kongsi kasusu keksi, kuwanenen ing tingkah, lan away ombag umug, pindha bantheng mambu obat, manggung angro anggigiro giri-giri, gambira goragadha.
Рµρứђ ☻ 30
Ngaku dadi gegedhunging bumi, sumbar-sumbar obrol kabrabeyan, jubriya tekabur bae, angkuhe kumalangkung, ngaku kendel ngungkul-ungkuli, ngungkuli wong sapraja, iku nora mungguh, ngadate wong kang mangkana, mung samono kewala katoging budi, prapteng don liron kamal.
By Mas Kumitir
alangalangkumitir.com
You have read this article Sastra with the title SERAT NITISRUTI - I. You can bookmark this page URL http://pesantren-budaya-nusantara.blogspot.com/2013/01/serat-nitisruti-i.html. Thanks!

No comment for "SERAT NITISRUTI - I"

Post a Comment